Friday, September 26, 2008

Art Day

So un nga, tinamaan ako ng virus nitong mga nkaraang-araw. *boo!*
Pero ngayon, okay nako at nakakakain na rin ako ng maayos. *yey!*

Sa totoo lang bihirang-bihira lang ako magkasakit. Kaya nga minsan, ipinagdarasal ko pa na sana lagnatin nman ako kapag school days *LOL* para may valid reason nman akong umabsent kahit minsan! Pero ewan ko ba at kung bakit sa dinami-rami naman ng araw at panahon, e weekend pa napiling sumugod ng virus na'to saken! LOL.

Heto ang mga pinagka-abalahan ko sa loob ng 3 araw na nakakulong lang ako sa kwarto buong maghapon.

(friday) - naisip ko na kailangan ko ng magtipid, kaya nilikha ko si Ms. Betty. kailangan ko siyang gawing kakaiba para manghinayang akong buksan at sirain khit d pa siya puno. made from an old canister, paste 'em with colorful construction papers. voila! my instant coin bank nako!


(saturday) - since makalat na nman sa kwarto ko (coz of ms. betty) nilubos ko na. Humanap ako ng mga hindi ko na pinapakinabangang bagay - like this old pouch - ni-recicle ko ang aking lumang pouch at binurdahan ko ng mga kung anu-anong makukulay na bagay na nakita kong nakakalat sa tabi-tabi. at eto na ang kinalabasan:


(sunday) - nag recycle nman ako ng old notebooks. Kinuha ko mga hindi pa gamit na pages at pinagsama-sama ko. Kumuha ko ng pambalot galing sa lumang magazine. At yan, new look na! Sa loob ng notebook may mga small pockets na lalagyanan ng quotes and cards from friends ang nakabigay jan.



Oh di ba? Kaya mabuti ring mamirmi ka sa bahay paminsan-minsan eh. Kahit di ako nakasama sa gimik ng tropa.. this way - at least, im being more productive :)

Labels:

Sunday, September 21, 2008

Im sick.

I address you from a bed of pain. For two days I've been laid up with cold and tonsillitis, I can swallow hot milk! gawd! hows that naman? kahit saging d ko malunok!

Anyway, this is going to be extremely short because my shoulder aches. Assignments & projects all day, typing reports all evening makes too much writing. Parang mamamatay nako *sign of a cross* wag nman sana! XD

I trust the good Lord will reward me suitably for my hard work.. nga pla, nakakuha ko ng 94 sa Mgmt subj ko this midterm! 87 sa philo., 90 sa Natsci, 92 sa comp., (yung iba d ko pa alam) not bad huh? yeah.. i deserve ten thousand years out of purgatory :P GTG.

Labels:

Friday, September 19, 2008

COLD Afternoon!

"WhUAAaaaaaaaaaaaAAhhHhh!!!!!!"

That was a fright brought me and some friends and some unknown people from across the street.. It cause by a big, fat, COLD lizard! - a size of a finger and pretty much look this:

..only worse!!! lolz

My classmates and I were shooting an Ad Commercial yesterday as a midterm requirement for our subj in marketing when the incident happened.. haha.. i was sitting on a coffee table near the window outside the old store with my other classmates.. we were laughing our heads off bec of these funny stories were being told.. when out of the blue just I had finished the last sentence of what I'm saying - TOINK! - It fell off the ceiling and landed at my shoulder! The thing was kapit na kapit sakin, and dude it was so freakin' COLD, umakyat pa siya sa leeg ko! *goosebumps* I ruined my classmate's notebook in trying to get rid of it!

My classmate, CJ, slapped it with the back of my hair brush - which I shall never be able to use again - and killed the tail but the body ran under the door and escaped. That room, owing to its age and wooden covered walls is full of lizards! (hell yes, like a lizard community! LOL) I'd rather wish to find a tiger under my bed than those cold creatures crawling at my back !!!

Labels: ,

Sunday, September 14, 2008

My current mood - Sad

WARNING: Emo entry. DON'T READ!!

Naiinis ako ngayon sa kanya.

Naiinis ako kasi.. hindi na siya saken nagsasabi ng totoo. Kagabi, umuwi siya ng maaga dahil gusto na daw niyang magpahinga, nalungkot ako nun, hindi man lang siya nagtagal, ang dalang na nga lang namin mag usap, minsan na nga lang kame mag kasama, isa o dalawang araw sa isang linggo na nga lang kame magkita. Tapos sabi pa niya kagabi "hope you understand" - i said "i understand" dahil totoong naiintindihan ko na pagod lang siya nun kaya hindi ko na rin siya masyadong kinulit pa.. tapos ngayon malalaman kong dumaan pa pala siya sa kaibigan niya para nakipaginuman lang.. gayong sabi nya kagabi, nasa bahay na siya nakahiga at gusto na niyang matulog at magpahinga :(

Knina, inaaya ko siyang mag online, para kahit sa cam man lang magkita kame.. kaso maaga siyang umalis dahil may praktis daw ang band nila.

I dunno.. hindi ko na talaga alam kung anu ang iisipin ko at ayoko na ring mag isip pa ng kung anu-ano :(

Labels:

Friday, September 12, 2008

Cant get this song out of my head!

- forr realzz.. its been humming around for days!! Watch it all the way, drink some booze, and don't take yourself so seriously! enjoy! *cheers*





Disturbed - Stricken

AH! AH! AH! OW!

You walk on like a woman in suffering
Won't even bother now to tell me why
You come along, letting all of us savor the moment
Leaving me broken another time

You come on like a bloodstained hurricane
Leave me alone, let me be this time
You carry on like a holy man pushing redemption
I don't want to mention, the reason I know

That I am stricken and can't let you go
When the heart is cold, there's no hope, and we know
That I am crippled by all that you've done
Into the abyss will I run!

AH! AH! AH! OW!

You don't know what your power has done to me
I want to know if I'll heal inside
I can't go on with a holocaust about to happen
Seeing you laughing another time

You'll never know why your face has haunted me
My very soul has to bleed this time
Another hole in the wall of my inner defenses
Leaving me breathless, the reason I know

That I am stricken and can't let you go
When the heart is cold, there's no hope, and we know
That I am crippled by all that you've done
Into the abyss will I run!

Into the abyss will I run!

[DAN DONEGAN'S GUITAR SOLO]

AHHHHHH!

You walk on like a woman in suffering
Won't even bother now to tell me why
You come along, letting all of us savor the moment
Leaving me broken another time

You come on like a bloodstained hurricane
Leave me alone, let me be this time
You carry on like a holy man pushing redemption
Don't want to mention, the reason I know

That I am stricken and can't let you go
When the heart is cold, there's no hope, and we know
That I am crippled by all that you've done
Into the abyss will I run!

Into the abyss will I run!
I can't let you go!
Yes I am stricken and can't let you go!!


Labels:

Wednesday, September 10, 2008

Hep, Hep, Huraaaah!!!

Mga kalokohan at kakornihan ng tropa ko..hahaha!

Bitin nga lang.. nilaglag kami ng digicam ni zhel, agang nalowbatt!
one of the best day ever.. they really made my night.. i love them so much.
My high school buddies.. walang katulad!
*mwuah*
[ August 23,2008 ]

Labels: ,

Monday, September 1, 2008

Ang Monster. bow.


"A dream is a wish your heart makes" kanta ni Cinderella nung napanaginipan niya prince charming niya.. eh putek panu mo maipapaliwanag ang napanaginip ko kaninang hinahabol ako ng isang Giant Cyclopes at gusto akong papakin at lapain? Wag mong sabihng iyon ang matagal ng tinitibok ng puso ko? at wag mo ring sabihing iyon ang magiging prince charming ko?

DATI matagal ko ng gustong makakita ng munsterr.. pero yung gusto ko kulor fenk and purple, may ribbon siya sa fez, katamtaman lang ang laki.. at sempre yung marunong naman magtutbrush!

Pero dati iyon nung mga 10yrs old ako, kung saan tapang tapangan pako.. sabi nga nila kung kelan ka daw lumaki dun ka pa naging mas matatakutin! LOL.

Naalala ko kasi nung bata pako.. tuwing pumupunta ko kila lola ko, may isa akong kalaro na batang babae na mas bata saken ng dalawang taon, tuwing dinadalaw ko siya, sinasama niya ako sa kubo nila sa likod. Ang kubo na yun eh maliit lang, may mga sitaw na nakalawit sa kisame, may mga halamang tuyo sa loob, may isang bintana at maliit na papag sa gitna, madilim kasi maraming puno kaya natatakpan yung sikat ng araw.. kinda creepy pero bata pako nun, hindi ko pa alam ang salitang "creepy".. and everytime kami naglalaro doon, lagi nalang siyang may sariling mundo at nagsasalita nalang siya mag isa, kala ko ganun lang talaga siya, may imaginary friend kumbaga o kaya high lang talaga imagination niya kaya pati upuan at bato eh kinakausap niya. Nung minsang inaya niya ulit ako, ganun pa rin, hindi niya talaga ako pinapansin, basta salita lang siya ng salita dun. Ako ang inaya niyang maglaro pero parang hindi lang ako yung kalaro niya. Tinanong ko yung papa niya kung bakit siya ganun at nagulat nlang ako sa singot niya.. may kaibigan pala silang pulang duwende!! Family friend kumbaga.. O_O

..mula nun, HINDI nako sumama sa kanya sa kubo na yun! Kung maglalaro man kami, sa labas nalang ng bahay o kaya sa amin.. kakatakot kaya!!

At doon nagsimula ang pagiging matakutin ko sa gabi, dun nako nagsimulang mag imagine ng kung anu-anong nakakatakot: baka may duwendeng nakasilip sa bintana ng kwarto ko, baka may duwende sa ilalim ng mesa, baka may duwende nakong katabi sa kama.. Ü

Labels: , ,